سرواپیدمیولوژی کیست هیداتید انسانی در شهرستان جهرم

مقدمه: متداول ترین شاخص سطح عفونت هیداتیدوز در جوامع انسانی، میزان وقوع سالیانه موارد تایید شده ویا تحت عمل جراحی قرار گرفته بیماری است، اما این موارد تنها بخش اندکی از مبتلایان به عفونت را  نشان می دهد. مطالعات نشان داده است که آلودگی به کیست هیداتید در اکثر نقاط کشور به عنوان یکی از معضلات مهم بهداشتی مطرح است و لذا با بررسی سرواپیدمیولوژی این بیماری از طریق تعیین درصد موارد مثبت آن در منطقه می توان گامی اساسی در جهت ارتقای سلامت جامعه و برنامه ریزی به منظور پیشگیری از این بیماری باشد. روش کار: در این تحقیق توصیفی- تحلیلی، نمونه خون 1096 نفر از افراد مراجعه کننده به آزمایشگاه های تشخیص طبی سطح شهر طی سال های 1385 تا 1386جمع آوری و به روش الیزا، از نظر وجود آنتی بادی IgG علیه کیست هیداتید مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های دموگرافیک افراد شرکت کننده در تحقیق به روش پرسشنامه ای جمع آوری شد و نتایج توسط نرم افزار SPSS مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: از تعداد 1096 نمونه سرمی تهیه شده، تعداد 69 مورد مثبت (3/ 6درصد) بود که از این تعداد، 45 مورد مرد (2/65 درصد) و 24 مورد زن (8/34 درصد) بودند. بیش ترین درصد موارد مثبت سرمی در گروه سنی 60-46 سال، با 21 مورد (5/7 درصد) مشاهده شد. تعداد موارد سرمی مثبت در افراد روستایی و شهری به ترتیب  38 مورد (54/7 درصد) و  31 مورد (24/5 درصد) بود و بین موارد مثبت سرمی از نظر وجود آنتی بادی علیه کیست هیداتید و متغیرهای مختلف مثل جنس، گروه های سنی و محل سکونت رابطه معنی داری آماری مشاهده نشد (05/0P>). بحث و نتیجه گیری: درصد موارد سرمی مثبت هیداتیدوز انسانی در شهرستان جهرم 3/6 درصد بدست آمد. درصد موارد سرمی مثبت در افراد روستایی بیش تر از افراد شهری بود ولی بین موارد مثبت سرمی و محل سکونت ارتباط معنی داری مشاهده نشد.